Ik ben teleurgesteld, zeg maar boos, heel erg boos

Lees onderaan mijn oproep: GEEF SCHOONZUS, NICHTJE EN HAAR ECHTGENOOT EEN PAAR BIERTJES

Dit is mijn schoonzus, ze wil liever niet dat ik haar naam hier noem. En van de foto haar herkennen zal wel niet eenvoudig zijn.

En dit is mijn nichtje (en petekind), die dan ook maar anoniem.

Schoonzus, nichtje en haar echtgenoot zijn alle drie ‘laboranten medische diagnostiek’. Schoonzus werkt ergens in een ziekenhuis, nichtje en echtgenoot in een ander ziekenhuis. Dit zijn zeer recente foto’s. Zo doen ze al maanden hun werk, ook tijdens de hitte.

Deze drie helden (en al hun collega’s) zijn en worden nog altijd ingezet in de strijd tegen een dodelijk virus, het virus dat al driekwart jaar ons leven en het nieuws beheerst. Het is alsof je een militair vraagt het slagveld van een biologische oorlog te betreden. Ze doen het allemaal zonder dralen. Met gevaar voor eigen leven, met gevaar ook voor het leven van hun dierbaren aan wie ze een eventuele besmetting zouden kunnen doorgeven.

Elke corona patient wordt hun kant opgestuurd voor het maken van een X-thorax. In veel gevallen moeten schoonzus, nichtje en haar echtgenoot juist naar de patient toe om het risico van besmetting in het ziekenhuis zo klein mogelijk te houden. Je wilt niet onnodig met coronapatienten door een ziekenhuis zeulen. Het werk in zo’n kamer valt niet mee. De kamer is vaak klein. De apparatuur is log en zwaar. Ze staan er in hun eentje, de patient moet verschoven worden, er is een risico dat een tube of zo losschiet waardoor aerosolen met het virus vrijkomen. Zo worden schoonzus, nichtje en haar echtgenoot ook nog aan verhoogd besmettingsrisico blootgesteld. Allemaal om de risico’s voor anderen te beperken. Ze hebben extra avond- en nachtdiensten gedraaid. Het was en blijft fysiek en psychisch zwaar. RESPECT!

Op de applausmomenten heb ik heel hard geklapt en veel kabaal gemaakt met pannendeksels. En u waarschijnlijk ook. Geëmotioneerd heb ik op die momenten vooral aan schoonzus, nichtje en haar echtgenoot gedacht.

Ze zijn er tot nog toe zonder kleerscheuren doorheen gekomen. Gelukkig!

Toen werd bekend dat (kwalificerend) zorgpersoneel een eenmalige bonus zou krijgen. Als teken van dankbaarheid. Schoonzus, nichtje en haar echtgenoot werken natuurlijk om hun brood te verdienen, zoals iedereen. Maar ze doen het werk vooral ook uit passie en met passie. Ik vond die bonus een heel mooi gebaar. Zo zouden zij financieel een extraatje krijgen van de samenleving. Een teken van waardering dat verder gaat dat een applaus.

Vandaag hoor ik dat schoonzus, nichtje en echtgenoot toch niet kwalificeren voor de bonus!

Hoe het precies zit, weet ik niet. De Whatsapp berichten schieten over en weer in onze familiegroep. Er zijn officiële documenten met de regels, indelingen etc. Ik ben niet direct betrokken en heb geen zin al die documenten uit te spitten.

Ik voel alleen maar boosheid en grote teleurstelling. En ik kan me de teleurstelling voorstellen van schoonzus, nichtje en haar echtgenoot. Ze krijgen een klap in hun gezicht. Vurig hoop ik dat het toch nog anders uit zal pakken.

GEEF SCHOONZUS, NICHTJE EN HAAR ECHTGENOOT EEN PAAR BIERTJES

Ik maak kosten om de stukken die ik op deze site plaats te produceren. Voor economische analyses heb je data nodig en dat kost geld. Toch heeft iedereen vrij toegang tot de content die ik hier plaats. Daarom is er een button die mensen in staat stelt een financiële bijdrage in de kosten te leveren (al schijnt dat niet altijd naar behoren te werken). Tot mijn grote genoegen en dankbaarheid komen er met regelmaat ‘biertjes’ binnen.

De ‘biertjes’ die vanaf dit moment tot het eind van de komende week binnenkomen, zal ik volledig doorgeven aan schoonzus, nichtje en haar echtgenoot. Als de samenleving niet bereid is al toegezegde dankbaarheid te tonen, dan willen de lezers van dit bericht het misschien wel doen.

Dank u bij voorbaat!