Dat is de titel van mijn column deze week op de sites van Investment Officer en BNR. Volgende week weer echt over economie…maar ik moest dit even kwijt. Hier is de volledige tekst.
In mijn column van vorige week betoogde ik dat er op beide kandidaten uit wie het Amerikaanse electoraat in november een president moet kiezen het nodige valt aan te merken. Die column heeft tot de nodige, vaak emotionele reacties geleid. Een filosofisch ingestelde kennis, wiens afgewogen meningen ik altijd apprecieer, schreef op LinkedIn: “Mij komt Trump voor als moreel abjecte antidemocraat. Case closed als het daarna om een afweging met een andere kandidaat gaat.” Misschien denkt het Amerikaanse electoraat er net zo over en doen de kwaliteiten van Harris en haar plannen er niet zo toe. Vorige week schreef ik iets over de economische plannen van Harris. Vandaag iets over haar als presidentskandidaat.
Mijn indruk is dat veel mensen die op de column wat emotioneel reageerden ervan uitgaan dat ik een voorkeur voor Trump boven Harris zou hebben. Ik ben echter een buitenstaander die vanaf de andere kant van de oceaan het spektakel aanschouwt. Ik hoor wat mijn Amerikaanse economen-vrienden, allemaal aanhangers van de Democraten, zeggen en ik hoor wat er in ons eigen land wordt gezegd. Men is enthousiast over Harris en haar kansen in november.
Waarschijnlijk kunnen we het er over eens zijn dat het triest is dat een land met 330 miljoen mensen, met topuniversiteiten, de grootste tech-bedrijven etc. aanvankelijk geen betere kandidaten voor het presidentschap wist te produceren dan Biden en Trump. Inmiddels is het Harris en Trump. Dat er van alles op Trump is aan te merken is genoegzaam bekend. Mijn boodschap is dat er ook het nodige op Harris is aan te merken en dat ze in mijn optiek een zwakke kandidaat is. De Trump-campagne zal proberen dat genadeloos voor het voetlicht te brengen.
Je kunt moeilijk stellen dat Harris haar kandidatuur aan een mooi democratisch proces te danken heeft. Ze is gewoon naar voren geschoven. Als vicepresident was ze weinig zichtbaar en bepaald niet populair. Mijn Amerikaanse vrienden brengen daar tegenin dat een vicepresident nooit erg zichtbaar is. Dat is waarschijnlijk waar.
President Biden had Harris de taak gegeven de situatie bij de grens met Mexico onder controle te brengen. Uit wat ik ervan begrijp is dat geen groot succes geworden. In tegendeel. Trump zal daar veel aandacht aan besteden.
Er is ook twijfel over de kwaliteiten van Harris als het op debatteren aankomt. Merkwaardig genoeg heeft ze zich tot voor kort beperkt tot voordrachten waarbij ze slechts geschreven teksten voorlas. Interviews deed ze niet. Inmiddels heeft ze er een gegeven, zij het aan een bevriend televisiestation. Stevig aan de tand gevoeld werd ze niet en ze gebruikte dat interview om enkele van haar meest radicale standpunten uit het verleden af te zwakken. Op YouTube zijn filmpjes verschenen van eerdere interviews waarin Harris verstrikt raakt in haar eigen betoog waar geen touw aan vast te knopen is en waarbij de indruk ontstaat dat ze zelf ook niet weet wat ze zegt. Hoe representatief zulke filmpjes zijn voor haar vermogen te debatteren moeten we afwachten.
Naar ik begrijp gaan Harris en Trump met elkaar in debat op 10 september. Over één of twee andere debatten wordt onderhandeld. Ik herinner mij de debatten van Hillary Clinton met Trump in 2016. Hillary kwam daar niet goed uit. Ze liet zich duidelijk, soms ogenschijnlijk zelfs fysiek intimideren door het volstrekt onbehouwen gedrag van Trump. Dat is een weinig aanlokkelijk perspectief voor Harris, vooral omdat ik denk dat Hillary heel wat meer mans is dan Harris.
Wat wel een enorm pluspunt is voor de campagne van Harris is dat ze een grote hoeveelheid geld heeft opgehaald. Daarmee zal haar campagne een forse impuls kunnen krijgen.
Ik ben benieuwd naar het debat op 10 september en hopelijk komen er meer debatten. Mijn boodschap is niet dat ik voor of tegen Harris of Trump ben. Tegen mijn vrienden die enthousiast zijn over Harris wil ik alleen maar zeggen dat de euforie rond haar kandidatuur op mij misplaatst overkomt. Zij lijkt mij een zwakke en kwetsbare kandidaat. Het is teleurstellend dat de Democraten geen sterkere kandidaat hebben kunnen vinden.