DANK, DANK, DANK!

Vorige week ging ik met de collectebus rond. In een blog vroeg ik lezers om een donatie ten gunste van mijn schoonzus, een nichtje van mij en diens echtgenoot.

Zij zijn alle drie zorgwerkers die het in de coronacrisis fors voor hun kiezen hebben gekregen. Hun werk bestaat uit het maken van allerlei scans in het ziekenhuis. Van legio corona patiënten hebben ze scans gemaakt onder vaak moeilijke omstandigheden en zeker niet zonder risico voor zichzelf. Vorige week werd bekend dat ze toch niet kwalificeren voor de ‘zorgbonus’. Dat was een klap in hun gezicht. Ze hadden niet om die bonus gevraagd, maar om er expliciet van te worden uitgesloten…

Ik hoopte dat een paar lezers positief op mijn oproep zouden reageren en dat we die drie helden zo een hart onder de riem zouden kunnen steken.

De reactie van u was overweldigend, hartverwarmend en veel meer dan ik ooit had kunnen dromen.

De meesten drukten op de knop “Buy Han a Beer”. Het ‘bier’ stroomde binnen. Het leek wel of een leiding in de brouwerij was gesprongen. Een enkeling vroeg om een Tikkie of een bankrekeningnummer.

Ik hield de familie met WhatsApp op de hoogte. Ze waren even verrast als ik en zeker ook emotioneel. Het was een ongekend blijk van waardering.

Mensen van mijn generatie en ouder herinneren zich wellicht nog de eerste nationale fundraiser op de Nederlandse televisie, al is het maar van horen zeggen. In 1962 presenteerde Mies Bouwman toen een marathonsessie van 23 uur (lees ik op Wikipedia): ‘Open Het Dorp’. Ik heb mij de afgelopen dagen een beetje Mies Bouwman gevoeld.

Namens schoonzus, nichtje en echtgenoot wil ik iedereen daar zeer hartelijk voor bedanken!!!

Niet veel van de donateurs kennen mijn schoonzus, nichtje of diens echtgenoot. Ik concludeer dat het respect en de dankbaarheid voor zorgwerkers heel groot zijn. En zo wordt het door de familie ook ervaren.

Nogmaals heel veel dank aan u allen!