Omdat ik vandaag reis, lukt het mij niet een weekly te schrijven. Volgende week weer.
Toch nog wel een kort commentaar. Gisteren gaf ECB-presidente Christine Lagarde een interview aan de Financial Times. Het ging voor een belangrijk deel over hoe Europa moet reageren op het aangekondigde beleid van de komende Amerikaanse president. Hij wil Europese goederen die naar de VS worden geëxporteerd een importtarief van 10-20% opleggen. Dat is vooralsnog erg vaag, maar we kunnen onze borst nat maken.
Lagarde zei in het interview dat we niet direct aan tegenmaatregelen moeten gaan denken, maar moeten onderhandelen. Dat lijkt me sowieso verstandig. Daarbij gaf ze ook aan dat de EU een “chequeboekstrategie” zou moeten volgen. Daarmee bedoelde ze dat de EU moet aanbieden bepaalde zaken van de Amerikanen te kopen, zoals LNG en wapens.
Laat ik vooropstellen dat ik geen fan ben van Lagarde als baas van de ECB. Maar ik heb dit interview met stijgende verbazing gelezen. Dit komt in mij op.
- Sinds wanneer bemoeit de ECB-president zich openlijk met het handelsbeleid van de EU? De ECB is onafhankelijk en houdt er niet van als politici zich bemoeien met het monetaire beleid. In de eerste regeerperiode van Trump is de toenmalige voorzitter van de Europese Commissie, Jean-Claude Juncker bij Trump op bezoek geweest om over handelspolitiek te spreken. Kortom, hier lijkt weer sprake van opmerkelijke ‘mission creep’. Zeer onverstandig.
- Natuurlijk zullen we met de Amerikanen in gesprek moeten, maar dat doen we altijd al en je hoeft niet bepaald een Einstein te zijn om het te bedenken.
- Als ik met iemand ga onderhandelen en die kondigt van tevoren aan een chequeboek mee te nemen, zou ik dat erg plezierig vinden en ik zou zeggen: “begin dan maar vast met het schrijven van die cheques”. Met andere woorden, onze onderhandelingspositie wordt er op deze manier niet sterker op.
- De suggestie om LNG en wapens te kopen is weinig opzienbarend. LNG kopen we nu ook al en we hebben het ook zeer hard nodig. Dus erg opzienbarend is die suggestie niet.
Nou, dat moest ik even kwijt. Ik ga inpakken en dan op reis. Tot volgende week.